Sąd w niektórych wypadkach może przyznać poszkodowanemu rentę odszkodowawczą. Ma to miejsce w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, kiedy poszkodowany traci częściowo lub całkowicie zdolność do pracy zarobkowej, zwiększają się jego potrzeby lub zmniejszają widoki powodzenia na przyszłość (art. 444 §2 KC). Również w wypadku śmierci osoby, która była zobowiązana do płacenia alimentów, osobie z tego powodu poszkodowanej przysługuje renta – podobnie z osobami, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania (art. 446 §2 KC).

Może się jednak zdarzyć, że renta nie zaspokoi potrzeb poszkodowanego. Z takich ważnych powodów sąd może na żądanie poszkodowanego przyznać mu zamiast renty lub jej części odszkodowanie jednorazowe (art. 447 KC). Do takich ważnych powodów ustawa zalicza przede wszystkim sytuację, w której poszkodowany stał się inwalidą i takie jednorazowe odszkodowanie zwyczajnie ułatwi mu wykonywanie nowego zawodu. Należy jednak pamiętać, że według orzecznictwa kapitalizacja renty może być orzeczona zawsze, kiedy zapewni ona poszkodowanemu zaspokojenie potrzeb tak bieżących, jak i przyszłych, dla których zaspokojenia przeznaczoną była renta, a równocześnie z punktu widzenia szeroko pojętego interesu osoby poszkodowanej, będzie to bardziej korzystne od renty (zob. wyrok SA w Poznaniu z  dnia 31.07.2003 r., sygn. akt: I ACa 568/03).

Niejednokrotnie kapitalizacja renty okazuje się dla poszkodowanego znacznie korzystniejsza niż comiesięczne świadczenie, pozwala ona bowiem na szybkie usamodzielnienie się poprzez np. kupno nowego lokalu mieszkalnego czy rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej.